De wijze lessen van Moeder Natuur
Columns | Door Charles Groenhuijsen
Geplaatst: 20-06-2022
 Ik schat dat lezers van deze website gemiddeld minimaal 10 misschien wel 20 jaar ervaring hebben in de bouw. Dat is niet mis. Dan weet je wat er zoal omgaat op een bouwplaats.
Wat nu als je kunt profiteren van niet enkele tientallen jaren ervaring, maar van meer dan vier miljard jaar ervaring? En dat ook nog eens zonder één kubieke meter gas of liter olie te verbranden. En zonder gebruik van onnatuurlijke producten als plastic en beton. Een honderd procent klimaat-vriendelijke aanpak dus. Tja, wie wil dat nou niet? Daarvoor heb je vast peperdure consultants nodig.
Of niet?
Nee, die heb je niet nodig. Al die ervaring met klimaatneutrale en natuurlijke producten is gratis beschikbaar. Voor u, voor mij, voor iedereen. Het als met de bekende wijsheid van volksfilosoof en meestervoetballer Johan Cruijff: “Je gaat het pas zien, als je het door hebt”. Wat je dan door moet hebben? De onmetelijke wijsheid van Moeder Natuur.
Kent u het begrip “biomimicry”. Letterlijk betekent het ‘t nadoen van bestaande biologische systemen. Neem het Olympisch stadion in Beying. Het Vogelnest, the Bird’s Nest. Inderdaad, de constructie is afgekeken van vogelnesten. Of het zwemstadion daar. De architecten keken naar de natuurlijke bubbels in bijvoorbeeld water. Hoe ontstaan en gedragen die zich? Die kennis is in de constructie verwerkt.
Op veel plaatsen in de wereld is de techniek van termieten nagedaan om een gebouw te koelen. In zo’n termietenheuvel is de temperatuur – ondanks verschillen tussen nacht en dag van 5 tot 42 graden! – constant op 31 graden. Zo’n termietenheuvel (die wel 10 meter hoog kan zijn) heeft een razendslim stelsel van luchtkanalen boven en onder de grond. En de termieten kunnen kleppen open en dicht zetten om de luchttoevoer te regelen.
De evolutie heeft er miljoenen jaren over gedaan om de termieten zo slim te maken. Die kennis ligt gratis voor het oprapen. Er zijn al voorbeelden van zo geconstrueerde gebouwen in Australië, VS, Zimbabwe; in Nederland gebruikt architect Lydia Fraaije deze techniek bij een nieuw kantoorgebouw. Het kan een energiebesparing tot 90 procent opleveren.
Ik zie in Qatar het “cactusgebouw” met een slim water- en luchtsysteem. In Londen staat een gebouw dat lijkt op de constructie van een spons. In Singapore is een theater waarvan het ontwerp is ontleend aan de harde, beschermende bast van de durian vrucht die vooral in Azie voorkomt.
En wist u dat de Eiffeltoren uw en mijn dijbeen als voorbeeld had. Zo’n bot heeft een heel licht maar toch sterke constructie. Leerzaam dus. Leuk he? En als idee gratis en voor niks aangeleverd.
En dan nog even iets: ik zie verontrustend vaak gebouwen waarvan ik denk was die architect maar badmeester, glazenwasser of medewerker van de plantsoenendienst geworden. Foeilelijke ontwerpen dus. Oké, dat is een kwestie van smaak maar ik wil het maar gezegd hebben.
Dan de gebouwen waar niet een architect maar de natuur de baas was: Wat een schoonheid. Het kán dus wel. Hopelijk gaan wij als mensheid niet nog eens ruim 4 miljard jaar doen over de uitbanning van architectonische lelijkheid. En intussen moeten we Moeder Natuur in ere herstellen.
Eens?
Charles Groenhuijsen
Reacties, suggesties? Graag!
charlesgroenhuijsen@gmail.com
Overig Columns
|